ایثار در دل کوهستان/معلمانی که عشق را سرمشق می کنند

سراغ مدرسه روستای «الون» را که می گیری، با دست کانکس سفید رنگی که در آن سوی جاده بر بالای بلندی قرار گرفته نشانت می دهند، از همان دور هم می توانی رقص باد که در جان پرچم خوش رنگ کشور عزیزمان خوش نشسته را ببینی و خوشحال از اینکه حتی در این نقاط دورافتاده، - خبرگزاری فارس لرستان- پریسا قربانی نژاد، زمستان که می شود، برای رفتن به روستای الون در 150 کیلومتری الیگودرز بایستی به انتظار شب بنشینی تا جاده یخ بزند، روز که عازم شوی، ماشین در گِل گیر می کند و تازه شانس بیاوری با چند تا هُل و فرمون خوب راننده می توانی به مقصد برسی.

مسیر خاکی و سنگلاخی جاده الون را تنها نیسان می تواند طی کند، برای همین بر عقب ماشین که پر شده از آذوقه و مایحتاج اولیه چندوقت اهالی روستا، با پوششی که مبادا در سرمای کوهستانی یخ بزنی، سوار شده و چشم می دوزی به اندک نوری که از چراغ های ماشین بر جاده تابیده است.

اوایل سال که هوا گرم و خوش است و جاده ها مشکلی ندارند، زودتر به مقصدت می رسی، اما این روزها و با کوچکترین بارش باران و برفی 7 یا 8 ساعتی طول می کشد تا به روستا برسی.

  سپیده صبح سر زده و پیش از همه بوی خوش نان از تنور مطبخ خانه ها مشامت را نوازش می کند، در بین راه چند زن را می بینیم که به دلیل نداشتن آب لوله کشی مجبورند هر روز چندین بار مسافت یک کیلومتری را با مش