کُری خوانی برای کرونا

با نفس هایی که سال هاست به دشواری رفت و آمد می کنند، علی دهباشی حالا با روزها و «شب های بخارا» در بستر بیماری است؛ واژه ها اما هر روز بیش از پیش برای او می بارند.

- با نفس هایی که سال هاست به دشواری رفت و آمد می کنند، علی دهباشی حالا با روزها و شب های بخارا در بستر بیماری است؛ واژه ها اما هر روز بیش از پیش برای او می بارند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، حدود دو هفته از جدال علی دهباشی با کرونا در منزل و بعد روی تخت بیمارستان می گذرد؛ جدالی که مدت هاست اهالی فرهنگ، ادب، هنر و علم کرونا را در آن شکست خورده می بینند و انگار برای این ویروس از نامی که با کلک ، بخارا و بزرگ ترین نام های ایران گره خورده است، کُری می خوانند.

هرچند که از واژه ها پیداست دل ها همه نگران علی دهباشی هستند؛ یکی از بر بالین افتادن و خفتن مردی که دهه ها شعله زبان فارسی و میراث فرهنگ ایرانی را برافروخته داشته می گوید، دیگری آرزو می کند که کاش می توانست نفس های خود را به او هدیه کند، برخی نگران پرندگان او که حالا تنها مانده اند هستند و همه انتظار بازگشتش به روزها و شب های بخارا را می کشند.

واژه ها برای دهباشی این چنین می بارند: ابوالفضل خطیبی، نویسنده، شاهنامه پژوه و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی یادداشت خود برای دهباشی را پس از آرزوی سلامتی برای او با بخارا آغاز کرده و آورده است: �