با «خوشی ها و روزها»ی مارسل پروست

خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - دمی با کتاب - خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - دمی با کتاب کتاب خوشی ها و روزها نوشته مارسل پروست ترجمه: مهدی سحابی نشر مرکز صفحات 161 - 163 جاه طلبی بیش از پیروزی سرمست می کند؛ همه چیز را آرزو شکوفا، تملک پژمرده می کند؛ خیال زندگی بهتر از زیستن آن است، هر چند که زیستنش هم خیال کردنش باشد، اما به شیوه ای در عین حال کم تر اسرارآمیز و کم تر روشن، خیالی گنگ و سنگین، شبیه خیال پراکنده در ضمیر سست جانورانی که نشخوار می کنند.

نمایشنامه های شکسپیر در اتاق تمرین زیباترند تا روی صحنه.

شاعرانی که دلبرانی جاودانی آفریده اند اغلب جز خدمتکاران پیش پاافتاده مهمانخانه ها زنی به خود ندیده اند، حال آن که شهوت رانانی که مایه غبطه همه اند هیچ به کنه زندگی ای که سپری می کنند، یا به بیان بهتر سپری شان می کند، پی نمی برند.

- پسرک ده ساله ای را می شناختم که تنی رنجور و تخیلی پیشرس داشت، و به دخترکی بزرگ تر از خودش عشقی صرفا ذهنی می ورزید.

ساعت ها پس پنجره می ایستاد تا گذر دختر را ببیند، اگر نمی دیدش گریه می کرد، و اگر می دیدش باز گریه می کرد و حتی بیشتر.

بسیار به ندرت، لحظه هایی بسیار کوتاه کنار دختر می گذرانید.