خزان در شعر صائب تبریزی

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - به تماشای پاییز از پنجره شعر - خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - به تماشای پاییز از پنجره شعر شعر دامان پر زر صائب تبریزی خاک را دامانِ پر زر می کند فصل خزان بادها را کیمیاگر می کند فصل خزان شاخساران را به رنگ عود برمی آورد برگ ها را صندلِ تر می کند فصل خزان طوطیان سبزپوشِ عالم ایجاد را حله طاوس در بر می کند فصل خزان از رخِ زرین، بساط خاک را در یک نفس آسمانِ پر ز اختر می کند فصل خزان می پرد چون نامه اعمال، برگ از شاخسار باغ را صحرای محشر می کند فصل خزان رتبه ریزش بود بالاتر از اندوختن از بهاران جلوه خوش تر می کند فصل خزان برگ را چون میوه های پخته می ریزد به خاک پایِ خواب آلود را پر می کند فصل خزان بوسه بر دستش، که از نقش و نگار دل فریب برگ ها را دستِ دلبر می کند فصل خزان گرچه از دست زرافشانش زمین، کانِ طلاست خرقه صدپاره در بر می کند فصل خزان از رخ چون زعفران، چینِ جبینِ خاک را خنده رو چون سکه زر می کند فصل خزان در کهنسالی عیار فکرها روشن ترست آب ها را پاک گوهر می کند فصل خزان شوق آتش را هوای سرد، دامان صباست رغبت می را فزون تر می کند فصل خزان می کَند از پیکر بستان لباس عاریت برگ پوشان را قلندر می کند فصل خزان بر امید خط پاکی از جهان رنگ و بو هر چه دارد خرج دفتر می کند فصل خزان می زند بت خانه گلزار را �