26 مرداد؛ موسم بازخوانی حیات در اردوگاه اسارت

اسارت برایمان ثابت کرد که بعثی ها هم با مسجد مخالفند و هم با دانشگاه، وای به حال اسیری که قلم و کاغذی در بساطش یافت می شد! قلم یک سانتی متری مساوی بود با پیدا شدن یک سلاح کشتار جمعی و نجاتش از این معرکه جز اعجاز راه دیگری نداشت.

- گروه سیاسی خبرگزاری فارس، یادداشت- قاسم جعفری: در زندان بینایی ام را از دست دادم و اگر کمک تو نبود شاید احترام و شخصیت را نیز از دست می دادم .

این عبارت  مضمون مطلبی است که یکی از رهبران جنبش رهایی هند از اشغال انگلیسی ها خطاب به برخی مخاطبانش می گوید.

در همین ابتدای سخن خوب است از جانب همه همه هم سنگران کم نظیرم که مثل بنده خس بی سر و پای افتاده در رود زلال و روانشان بودم اعتراف کنم که آنچه اسیران ایرانی را از چنگ ماموران نازیست صدام مبتلا به امراض حاده نفسانی و فزون طلبی های بی پایان نجات داد، دعای خیر امتی خدا جو بود که به یمن صدق نیتشان در معرض اجابت خدای لطیف و قادر و فریاد رس مضطران قرار گرفت.

برای شناخت واقعی تر صدام پیشنهاد می کنم در کنار آنچه از فاجعه حلبچه و غیره می دانید مثلا مستند آیت الله ساخته سید مصطفی موسوی تبار را که خیرا رونمایی شد ببینید تا معلوم شود بر سر مردم دوست دار اهل بیت طی سال های حکومتش و بویژه در جریان سرکوب انتفاضه شعبانیه چه آورد تا حساب رفتار با اسیران جنگی که به دنبال