سراشیبی «خودسانسوری» بلای جان آزادی بیان رسانه ها/ از جرم شناختن سانسور تا بخش های مندرس قانون مطبوعات

قانون مطبوعات پس از تصویب «لایحه قانونی مطبوعات» در 20 مرداد ماه 1358، بارها تغییر کرده و اصلاح شده است اما امروز با وجود پیشرفت های سریع در حوزه رسانه، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اصفهان، قانون مطبوعات ایران، شش ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 20 مرداد 1358، برای اولین بار در نظام جدید و تحت عنوان لایحه قانونی مطبوعات تغییر کرد؛ در این لایحه مطبوعات تعریف، ویژگی متقاضیان انتشار نشریات مشخص و جرایم این مسیر هم تبیین شد.

گرچه به دلیل شرایط موجود در ابتدای انقلاب در این لایحه مشکلاتی هم وجود داشت اما تنها با نگاهی کلی به مواد و تبصره های آن می توان مواردی را به چشم دید که شاید امروز برای اهالی رسانه آرمانی به نظر برسد و از مهمترین آن ها ماده 29 این لایحه است.

در ماده 29 لایحه قانونی مطبوعات آمده است: هر مقام دولتی که برای چاپ مطلب یا مقاله ای درصدد اعمال فشار بر مطبوعات برآید و یا مبادرت به سانسور و کنترل نشریات کند علاوه بر انفصال ابد از مشاغل دولتی به حبس جنحه ای از شش ماه تا دو سال محکوم می شود.

جرم شناختن سانسور در قانون مطبوعات جرم شناختن سانسور ، برای مطبوعاتی که سالیان سال تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در خفقان و استبداد و در میان اندک مطبوعاتی که در نوشته های خود هدفی جز تملغ و چاپلوسی پهلوی و سفارتخانه های بیگانگان نداش