سیاهی بازار چادر مشکی/ از تاخت و تاز خارجی ها تا چتر بسته دولت برای فروشندگان و خریداران

خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی؛ رقابتی بس ناجوانمردانه است وقتی آلبوم بازار پارچه و پوشاک را ورق می زنیم و نگاهمان تنها به مهمانان خارجی می خورد که معلوم نیست از کدام راه آمده اند.

الگانس سرت می کنی یا حریر؟ فروشنده می پرسد و من همچنان دور تا دور مغازه را برانداز می کنم، اینجا همه رقم چادری را می توانی پیدا کنی.

از مدل ملی بگیر تا لبنانی، شالدار، دانشجویی، عربی و بالاخره ساده.

مدل هایی که هر کدام مشتری های خاص خودشان را دارند و جنس و کیفیت و مارک هر کدام هم به تناسب جیب مشتریانشان متفاوت است.

  مغازه مملو از پارچه های مشکی و رنگی است و زینت هر مغازه توپ های رنگ به رنگ چادرهای کره ای و ژاپنی است.

در حال نگاه کردن به پارچه های چادری و قیمت های فضایی آن به سر می بردم که صدای فروشنده رشته افکارم را برید و گفت: اگر پول داری ژاپنی بخر وگرنه به کیفیت کره ای شک نکن! بازار؛ خالی از چادر ایرانی! از فروشنده تقاضای چادر ایرانی می کنم که با با پوزخند می گوید: ایران مگر چادر هم تولید می کند؟ وقتی می پرسم که چرا چادر ایرانی نداریم؟ می گوید: صنعت تولید نخ مشکی نداریم و هزاران مشکل دیگر.

وی که از کهنه کاران بازار بیرجند است، می گوید: اگر تمام بازار بیرجند را زیرو رو کنی یک پارچه مشکی ایرانی پیدا نمی کنی و وقت خود را تلف کرده ای چرا که در آخر نیز مجبو�