جای خالی شخصیت در مدرسه

نظام تعلیم و تربیت آنقدر درگیر آموزش خرده دانش ها به شاگردان می شود، که فراموش می کند که این خرده دانش ها نیست که عمکرد نهایی انسان را در زندگی و کار و ایفای نقشهای اجتماعی او می سازد؛ - خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: اردوان مجیدی پژوهشگر و فعال تعلیم و تربیت در سلسله یادداشت هایی، به ریشه یابی و کالبد شکافی مشکلات ماهوی نظام تعلیم و تربیت و ارائه راه حل های ممکن می پردازد؛ در هفدهمین بخش از این یادداشت ها آمده است: از پیش فرض هایی صحبت کردیم، که نظام تعلیم و تربیت به غلط آنها را لایتغیر فرض کرده، بر آنها پافشاری می کند، و حاضر به تغییر آنها نیست.

در حالی که تحول واقعی نظام تعلیم و تربیت، با تغییر این پیش فرضها محقق می شود.

در یادداشتهای ، بحث را از منظر شکل گیری شخصیت دنبال می کردیم.

در مورد انتظاری که از مدرسه برای شکل گیری آن وجود دارد، ماهیت شخصیت، و مولفه های سازنده آن صحبت کردیم.

حال به ادامه بحث در مورد شخصیت می پردازیم.

و اما مدرسه!    اما آیا مدرسه اصولا می تواند این مولفه ها را تغییر دهد؟ باورهای مختلفی در مورد قابلیت اکتساب مولفه های شخصیت وجود دارد.

برخی اعتقاد دارند که این مولفه های شخصیت و شدت و ضعف آن، ارثی و بعضا بسته به نژاد انسان است.