نان، عشق و آرزویی که رنگ واقعیت گرفت

عشقِ ماشین بوده و آن طور که می گوید از همان روزهای کودکی دست زیر چانه می زده و ویراژ ماشین های سنگین را با حسرت نظاره می کرده است.

خودش می گوید: شاید الگوگیری از پدر کشاورزم این آرزو را در وجود من انداخت که از کودکی به دنبال رانندگی با ماشین سنگین باشم و این را مدام در ذهنم تداعی کردم که باید روزی آرزویم را محقق کنم.

شوق رانندگی باعث شد تا خیلی زود گواهینامه رانندگی را اخذ کند و در سن 21 سالگی به عنوان مربی آموزش رانندگی مشغول به فعالیت شود و امروز پس از 9 سال فعالیت آموزشی، به عنوان یکی از بانوان موفق این سرزمین در خطه استان مرکزی مشغول به فعالیت باشد.

از پروانه قاسم آبادی بانوی اراکی سخن می گوییم، کسی که عنوان نخستین راننده زن اتوبوس شهری استان مرکزی را با خود یدک می کشد و به قول معروف یک دستی اتوبوس شهری را در کوچه پس کوچه های این شهر می چرخاند.

در گفت و گو با این بانوی راننده شرکت واحد اتوبوسرانی ناگفته های زیبایی درمی یابیم و خودش می گوید: سختی های روزگار و سرپرستی خانوار، تحقق آرزوهای کودکی ام را تسریع داد و باعث شد تا پس از یک سال دوندگی شبانه روزی و گذر از هفت خوان های مختلف امروز مسوولیت سنگین تردد مسافران شهری در خط کرهرود اراک را داشته باشم.