دعا و ارتباط با خدا مایه آرامش و امید

خبرگزاری مهر، گروه استان ها - سید احمد میرعمادی*: هیچ انسانی نیست که در زندگی گرفتاری و مشکلات نداشته باشد، همه انسان ها دچار اضطراب و افسردگی، اختلالات روحی و روانی هستند، فکر آینده زندگی، ضعف و ناتوانی در برابر حوادث، بلاها، بیماری ها، دشمنی ها، احساس پوچی و بیهودگی در زندگی، فقر و مشکلات اقتصادی همواره همه انسان ها را تهدید می کند.

قرآن درمان و راه حل اساسی را روی آوردن به نیایش و ارتباط با خدا می داند، ارتباط با خدا دردها را زایل می کند، نیازها را برطرف می کند و باعث آرامش و امید در زندگی می شود برای اینکه دعا، یاری جستن از قدرت بی نهایت خدا و روی آوردن به تکیه گاه و پناهگاه مطمئن است و باعث اطمینان قلب و قدرت روحی می شود.

خداوند در قرآن در آیه 186 سوره بقره می فرماید: وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ و هنگامی که بندگانم از تو درباره من درخواست کنند، بگو من نزدیکم، دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا می خواند، پاسخ می گویم، پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا راه یابند.

مرحوم علامه طباطبایی (ره) می فرماید: این آیه بهترین اسلوب و لطیف ترین و زیباترین معنا را برای دعا دارد، به کارگی