دعای دوازدهم صحیفه سجادیه+ترجمه

دعای دوازدهم صحیفه سجادیه، بیان امام سجاد علیه السلام در اعتراف به گناه است.

- وَ کانَ مِنْ دعائِه علیه السلام فِی الاعتِرافِ وَ طَلَبِ التّوبهِ اِلَی اللَّهِ تَعالی اعتراف به گناه اَللَّهُمَّ اِنَّهُ یَحْجُبُنی عَنْ مَسْئَلَتِکَ خِلالٌ ثَلاثٌ، وَ تَحْدُونی پروردگارا سه خصلت مرا از اینکه چیزی از تو بخواهم بازمی دارد، و یک خصلت مرا به درخواست از عَلَیْها خَلَّهٌ واحِدَهٌ: یَحْجُبُنی اَمْرٌ اَمَرْتَ بِهِ فَاَبْطَاْتُ عَنْهُ، وَ نَهْیٌ تو ترغیب می کند، آن سه عبارت است از امری که به آن فرمان داده ای و من در انجامش کندی کردم، و نَهَیْتَنی عَنْهُ فَاَسْرَعْتُ اِلَیْهِ، وَ نِعْمَهٌ اَنْعَمْتَ بِها عَلَیَّ فَقَصَّرْتُ کاری که مرا از آن نهی کردی و به سویش شتافتم، و نعمتی که به من بخشیدی ولی در شکرگزاریش فی شُکْرِها.

وَ یَحْدُونی عَلی مَسْئَلَتِکَ تَفَضُّلُکَ عَلی مَنْ اَقْبَلَ کوتاهی کردم.

اما آنچه مرا بر درخواست از تو ترغیب می کند احسان توست به آن که با نیّت پاک بِوَجْهِهِ اِلَیْکَ، وَ وَفَدَ بِحُسْنِ ظَنِّهِ اِلَیْکَ، اِذْ جَمیعُ به تو روی آورده، و از طریق خوش گمانی به درگاه تو آمده، زیرا که تمام احسانهایت از اِحْسانِکَ تَفَضُّلٌ وَ اِذْکُلُّ نِعَمِکَ ابْتِدآءٌ، فَها اَنَاذا، یا اِلهی، روی تفضّل است، و نعمتهای