هنرمندان تئاتر امنیت شغلی ندارند توجه به آسیب های پساکرونا در هنر

هنر در هر جامعه ای متأثر از آداب و رسوم و فرهنگ آن جامعه است.

در این میان هنر نمایش یا تئاتر نیز مستثنی نبوده و در واقع اجرای این هنر بسته به نوع فرهنگ، متفاوت است.

در ایران نیز هنر نمایش به دو صورت سنتی و معاصر است.

نوع سنتی هنر نمایش در ایران را می توان در قالب همان آیین ها اعم از چاووش خوانی، نمایش روحوضی، تعزیه خوانی و عروسک گردانی و اجراهایی عامیانه و مردمی چون معرکه گیری و قاشق زنی تعریف کرد.

هنر نمایش معاصر؛ با ورود جنبش های هنری جدید مفهوم و کاربرد هنرهای نمایشی و اجرا جنبه آکادمیک و روشنفکری پیدا کرد و بیشتر به معضلات اجتماعی توجه کرد.

و اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی نوع اجراها نیز تغییر کرده که البته در سال های اخیر متأسفانه شاهد نوعی ابتذال در اجراهای صحنه ای هستیم که با نوع فرهنگ و باورهای و اعتقادات مردم ایران تفاوت بسیاری داشته و گلایه های پیشکسوتان و به زبان عامیانه خاک خورده های صحنه های تئاتر را به دنبال داشته است.

عدم وجود نمایشنامه با موضوعات خوب و مناسب سبب شده در سال های اخیر شاهد اجراهای ضعیف باشیم البته آثار خوب نیز در این سال ها کم اجرا نشده و هنوز هستند هنرمندانی که در این عرصه به نمایش و اجرای اثر فاخر بیشتر توجه می کنند تا درآمد.