البرز در سالی که گذشت

سال 98 با تمام ویژگیهای تاریخی خود ، خوبی و بدی هایش در حال پایان رسیدن است، سالی که شاید برای عده ای خوب و برای تعدادی دیگر خیلی دلچسب نبود، اما گذشت و تنها خاطره ای از آن برجای ماند و صد البته آیندگان و تاریخ از آن نام خواهند برد.

اگر چه شاید به عقیده خیلی ها از نظر اقتصادی سال خوبی نبود، اما نباید از این نکته غافل شد که در کنار تمام مشکلات اقتصادی که بخش اعظمی از آن به دلیل تحریم های دشمنان این مرز و بوم بود، دستاوردهای بسیاری با تکیه بر توان داخلی نصیب مان شد، دستاوردهایی که نشان داد با شعار ما می توانیم هیچ چیز غیر ممکن نیست و توانستیم مرزهای خواستن توانستن است را جابه جا کنیم.

قصد صحبت از دستاوردهای کشورمان نداریم، در اینجا مورد اشاره ما در خصوص استانی به نام البرز معروف به سرزمین ایران کوچک است، استانی که از تنوع اقوام مختلف تشکیل شده، اقوامی که با وجود تفاوت های فرهنگی و اجتماعی اما در کمال آرامش و با مسالمت کامل در کنار یکدیگر در حال زندگی هستند.

البرز قطب صنعتی کشور نزدیکی این استان به پایتخت کشور و داشتن مزایای دیگر از جمله مطرح بودن به عنوان قطب صنعتی با داشتن بیش از سه هزار و 500 واحد تولیدی و صنعتی، وجود بیش از 150 برند ملی و بین المللی، منطقه ویژه اقتصادی و فرودگاه بین المللی پیام به عنوان تنها فرودگاه باری کشور�