اثر انگشت مردم پای سرنوشت ایران

امروز من، تو و ما قرار است دست در دست هم دهیم و زنجیری شویم به بزرگی تمام مرزهای آبی و خاکی وطنم.

امروز این زنجیره انسانی حرف هایی زیادی برای گفتن دارد.

- خبرگزاری فارس تبریز، فاطمه داداشی: ایران من، چقدر نوشتن از تو سخت است.

قلم از لغزش باز می ایستد و قلب با تپشی بی امان از آرام تپیدن نافرمانی می کند.

انگار می داند که برای بودنت و ماندگاری نامت چه جان ها فدا شده است و هنوز نیز می شود.

اینجا جان تحفه ای ناچیزست برای پاسداشت ذره ذره خاکت.

اینجا برای نگاهبانی از تو، خطر کردن عین نوش است.

در دیروزی نچندان دور، مردی از جنس خورشید، فرمان قیام علیه طاغوت زمانه را صادر کرد و آن روز مردان و زنان این سرزمین رخت فولادین بر تن اراده هایشان کردند و با تمام نداشته هایشان به قلب طاغوت تاختند.

آری ما آزموده این راهیم.

همان راهی که شهدایمان امتحان های سختشان را در فکه و مجنون با نمراتی بالا دادند.

جان چه ارزشی دارد، برای همیشه سرافراز ماندن تو.

بارها و بارها و صدها و هزاران بار دیگر نیز آزمودیم اراده هایمان را و هر بار در سایه بزرگمردی از تبار نور، با سرافرازی بیرون آمدیم از امتحانات سخت و طاقت فرسا.

امروز نیز عرصه، عرصه آزمون است و میدان، مردان و زنان پولادین این سرزمین را فرا می خواند برای اهتزاز نام زیبایت تا همیشه تاریخ، بر بلندای مام وطن.