جوان گرایی در میراث فرهنگی از «شوش» دشوار آغاز می شود؟!

باستان شناسانِ جوان هم این شرط را به خوبی به خاطر دارند که هر گاه حرفی از آغاز مجدد پژوهش های باستان شناسی در شوش مطرح می شد، نخست قرارها برای برگزاری یک سلسله همایش یا نشستِ تخصصی با متخصصان این حوزه گذاشته می شد تا با گرفتن نظرات آن ها، - انجام هر نوع پژوهشی بر مبنای برنامه ریزی و نظرات متخصصانش باشد.

اما حالا به نظر می رسد صدور یک مجوز کافی است تا باستان شناسانی جوان پا به راهِ کاوش های شوش بگذارند، درحالی که طبق گفته ی نه تنها باستان­شناسان و پیشکسوتانِ این حوزه، بلکه دیگر افراد علاقه مند نیز داشتن تجربه ی کافی برای کار در این محوطه ی 6000 ساله خیلی حیاتی است.

به گزارش ایسنا، کمتر از نیم قرن از آخرین کاوش ها در صُفّه خشتی آکروپل و گورستان هزاره پنجم آکروپل شوش می گذرد.

در این مدت مجموعه باستانی شوش آسیب بسیاری دیده است.

تعطیلی کاوش های میرعابدین کابلی - باستان­ شناس پیشکسوت ایرانی-، در شوش نیز یکی از آنها است.

شوش آن اندازه مهم است که برای هر اقدام جدی در آن باید متخصصان را گرد هم آورد و نشستی تخصصی برگزار کرد.

هر چند به اعتقاد کارشناسان و باستان شناسان، آن چه در طول این سال ها برای شوش رخ داده، عمدتاً نتیجه تصمیمات بیرون از نظر متخصصان امر بوده است که آخرین نمونه آن، پرونده ثبت جهانی شوش است که انتقادهایی به دنبال داشت.