روایتی از ترس و امید / گفت وگو با دختری که روی دیوارهای شهر نقاشی می کشد

هفت سال است که روی دیوارها با اسپری رنگ نقاشی می کند.

برای او چهره زنان بیش از مردان بیانگر احساسات است.

نه کار سیاسی می کند و نه اجتماعی، فقط دیوار را برگه بزرگ تری می داند که می تواند روی آن نقاشی بکشد.

- سن و اسمش را کسی نمی داند، اما طرح هایش با اسم RUN قابل شناسایی است.

می گوید گرافیتی کار نمی کند و خودش را هنرمند خیابانی (Street artist) می داند؛ گرافیتی کار نمی کنم و استریت آرتیست هستم.

گرافیتی بیشتر روی رایتینگ، فونت و کشیدن کاراکترهای فانتزی تمرکز دارد که بخشی از زیر مجموعه ی هنر خیابانی محسوب می شود.

من استریت آرتیست، مورالیست و ویت پیست آرتیست هستم و سبک خودم را دارم.

او در گفت وگویی با ایسنا علت گرایش به سمت هنرهای خیابانی و نقاشی روی دیوارهای شهر را اینگونه روایت می کند: سال 1390 نقاشی روی دیوار را شروع کردم و الان هفت سال است این کار را انجام می دهم.

ابتدا با یکی از دوستانم با اسم مشترک RUN and Escape به معنای فرار و گریز شروع کردیم.

اما بعد از نمایشگاه اول از هم جدا شدیم و دیگر به صورت مشترک کار نکردیم و فقط من ادامه دادم.

شاید اوایل فقط دوست داشتم امتحان کنم؛ چون فکر می کردم کار هیجان انگیزی است.

برایم هیجان انگیز بود و حس متفاوتی ایجاد کرد.