شادی چهار شنبه سوری را برای یک لحظه به اندهی برای همیشه تبدیل نکنیم

می توان با فرهنگ سازی رعایت نکات ایمنی و عبرت از حوادث آیین چهارشنبه آخر سال، آن را از واژه ترسناک چهارشنبه سوزی دور کرد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از کرمانشاه، آیین چهارشنبه سوری یکی از جشن های ایران باستان است، که براساس مستندات تاریخی، ایرانیان کهن بر این باور بوده اند که فروهر (دلاور حفاظت کننده) در آغاز این روز به زمین می آید و برکت و نیک روزی را برای خاندان خود به ارمغان می آورد از این رو برای راهنمایی فروهر بر سردر خانه های خود آتش می افروختند و شعله های این آتش را از آتشدان خانه فراهم می ساختند تا بتوانند خاندان خویش را بیابند.

روزهای هفته در ایران کهن رایج نبوده است از این رو آتش افروزی پیش از نوروز و در سه شنبه شب آخر سال انجام نمی گرفته است، بلکه پیش از 360 امین روز سال انجام می شد که بعدها این سنت در سه شنبه های آخر سال به عنوان چهارشنبه سوری برجا مانده است.

ایرانیان گاه این آتش را بر روی بام، گاه در کوچه و گاه در معابر برپا می کردند که تعداد گله های آتش باید به شمار عدد مقدس سه و هفت می رسید، به معنای روشنایی و سمبل گفتار نیک، رفتار نیک و پندار نیک بوده است.

مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگهداشته شده و وابسته به دین یا قومیت افراد خاصی نیست و در میان بیشتر ایرانیان رواج دار