خمره های ری قدمتی هزارساله دارند

خمره های کشف شده متعلق به دوران سلجوقی تقریبا قرن چهارم و یا پنجم هجری قمری با قدمتی حدود هزار سال است.

- احمد ابوحمزه ری شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه مفتح در گفت وگو با خبرنگار فارس در شهرری با اشاره به دو خمره کشف شده در ری، اظهار داشت: بر اساس مطالعات صورت گرفته مکان کشف شده این آثار تاریخی به احتمال زیاد کاروانسرا یا خانه ویلایی یک حاکم یا فرد ثروتمند بوده است چراکه عظمت این خمره ها و سایر مستندات تاریخی بیانگر این موضوع است.

وی احتمال وجود سکه و طلا در چنین خمره بزرگی را ضعیف دانست و یادآور شد: شکی نیست ری محل ضرب سکه در ایران بوده است ولی اگر هم بخواهیم موضوع سکه را مطرح کنیم که بعید به نظر می رسد ولی با توجه به قدمت حداقل هزارساله این خمره ها ارزشمند است، آنچه مسلم و محتمل است اینکه این خمره ها در آن زمان وسایل زندگی بوده است و بزرگی حدود یک متری این خمره ها نشان می دهد برای نگهداری آذوقه شامل حبوبات، جو و گندم و سایر موارد باشد و اگر دو آتشه و یا دو پخت باشد برای نگهداری روغن و آب مورد استفاده بوده است.

معمولاً برای نگهداری مسکوکات از کوزه های کوچک استفاده می شده است.

این ری شناس و محقق با بیان اینکه کشف این خمره ها بار دیگر نشانگر اهمیت، جایگاه و تمدن چندهزار ساله ری است، خاطرنشان کرد: شاید این موضوع برای ما پیش پا افتا