آیا قانون از معلولین حمایت می کند؟/ ما فرشته نیستیم!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ میزگرد مفصل دانشجویان روشندل دانشگاه تهران در خبرگزاری دانشجو حدود یک ماه پیش برگزار شد.

حجم درددل ها و دغدغه های این دانشجویان آن قدر زیاد بود که نتوانستیم همه آن ها را در یک یا دو قسمت تقدیم کنیم.

- بعد از این که ادریس فتحی از مشکلات آموزش و پرورش اسثنایی انتقاد کرد؛ کامران روشنی زاده گفت: آموزش و پرورش ما در طول 12 سال یک صفحه راجع به افراد نابینا در کتاب هایش نمی نویسد .

با این اوصاف هیچ آگاهی درستی رخ نمی دهد، و هنگامی که یک کودک ما را در خیابان می بیند آنقدر دچار ترس می شود که دائم می پرسد مامان این چیه؟ چرا اینطوریه؟! انگار با یک هیولا مواجه شده! اما این ایراد به آموزش و پرورش و نهاد هایی که نقش اطلاع رسانی و فرهنگ سازی را به عهده داشتند کاملا به جا بود.

من هم قبل از آمدن به دانشگاه هیچ تصوری از یک فرد نابینا جز این که شاید عصای سفید به دست بگیرد نداشتم، در کتاب چهارم دبستان متنی راجع به جبار باغچه بان نوشته بود و عکس فرد نابینایی که با خط بریل درس می خواند را گذاشته بود! و وقتی یک کودک دبستانی این تصویر را می بیند حتما فکر می کند فردی که نمی بیند حتما شنوایی هم ندارد، که این نمونه خود نشان دهنده آگاهی سازی کاملا غلط است.