چرا آغوش تلویزیون به روی غم باز است؟

یک منتقد سینما و تلویزیون با بیان اینکه برنامه سازان در تولید محتوای غمناک تبحر به دست آورده اند، اظهار کرد: موضوعاتی با محتوای غم انگیز کمتر به سمت نقد مستقیم، - انتقاد از مسوولان و نقد شرایط موجود پیش می رود؛ بنابراین مدیران تلویزیون از این گرایش در محتوا بیشتر استقبال می کنند.

  رضا درستکار در گفت وگو با ایسنا درباره وضعیت محتوای برنامه ها و سریال های تلویزیون که به سمت غم و اندوه رفته است، گفت: می توان ادعا کرد که ما استاد غم هستیم و وضعیت کلی برنامه های تلویزیون ایران به سمت تولید محتواهای غمناک پیش می رود.

اساسا تولید محتوای غمناک تبحری می خواهد که تولیدکنندگان ما، آن را به دست آورده اند؛ یعنی ما به عنوان تولیدکننده برنامه ها در تلویزیون یا حتی سینما تبحری به مراتب بیشتر در تولید محتوای غمگین داریم تا محتواهای شاد.

به همین دلیل است که می گویند مردم ما غمگینند، چون همه می دانند که به جز محتوای غمگین، چیزی دیگر به دست مخاطب نمی رسد.

این منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به مزیت های تولید برنامه هایی با محتوای غم و اندوه برای تلویزیون اظهار کرد: در محتوای غم انگیز، موضوعات کمتر به سمت نقد مستقیم مسوولان، بانیان شرایط موجود و وضعیت تلویزیون پیش می رود؛ بنابراین مدیران تلویزیون از این نوع گرایشات، آثار بی خاصیت و محتوای