گفتارهایی پیرامون امر به معروف و نهی از منکر

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، صادق بشیره؛* امر به معروف یعنی تشویق زبانی یا عملی به انجام واجبات و نهی از منکر یعنی منع زبانی یا عملی از ارتکاب محرمات که به اجماع فق ها با وجود دلیل عقلی و نقلی واجب می باشد.

- هیچ امر واجبی به وسعت امر به معروف و نهی از منکر وجود ندارد و گا هی ما بدون آنکه متوجه باشیم، آمر به معروف و ناهی از منکر هستیم.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، صادق بشیره؛* امر به معروف یعنی تشویق زبانی یا عملی به انجام واجبات و نهی از منکر یعنی منع زبانی یا عملی از ارتکاب محرمات که به اجماع فق ها با وجود دلیل عقلی و نقلی واجب می باشد.

اگرچه در مرحله اول امر به واجبات و نهی از محرمات مطرح است؛ اما امر به مستحبات و نهی از مکروهات نیز، مستحب و خوب است؛ چرا که همه خوبی ها در حوزه دین معروف و تمام زشتی ها و بدی ها منکر است و در اصطلاح فقهی به مجموعه واجبات و مستحبات معروف و به مجموعه محرمات و مکروهات منکر گفته می شود.

می توان گفت هیچ امر واجبی به وسعت امر به معروف و نهی از منکر وجود ندارد و گا ها ما بدون آنکه متوجه باشیم آمر به معروف و ناهی از منکر هستیم.

مثلا زمانی که از تجربه های تلخ دوره جوانی در جمع سخن میگوییم و به دیگران تذکر میدهیم برخی اعمال را انجام ندهند؛ وقتی دوستان خود را برای ورزش دعوت میکنیم؛ وقتی در فضای مجازی �