اهواز یادمان آورد که چقدر به هم محتاجیم

تلخ است اما انگار باید پلاسکو بریزد، زلزله تن کرمانشاه را بلرزاند، سانچی غرق شود، اهواز گلوله بخورد تا یادمان بیاید تا چه اندازه به هم محتاجیم.

- تا چه اندازه برای هم عزیزیم.

تا چه اندازه این سرزمین و مردمش را دوست داریم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، احسان محمدی در عصر ایران نوشت: تلخ است اما انگار ناف ما را با مصیبت بریده اند برای همین با درد بیشتر به هم گره می خوریم تا با شادی و لبخند.

از دیروز که کارون بوی خون گرفت مثل آدم هایی شدیم که یکباره از خواب پریده ایم.

دلار و سکه و احتکار و اختلاس یادمان رفت، تنگ همدیگر را بغل کردیم، قلب مان برای هم تند زد.

برای هموطن.

برای وطن.

برای سربازها.

برای اهواز که هوا ندارد، آب ندارد اما زخم دارد.

تلخ است اما انگار باید پلاسکو بریزد، زلزله تن کرمانشاه را بلرزاند، سانچی غرق شود، اهواز گلوله بخورد تا یادمان بیاید تا چه اندازه به هم محتاجیم.

تا چه اندازه برای هم عزیزیم.

تا چه اندازه این سرزمین و مردمش را دوست داریم.

ماییم و این نقشه گربه شکل.

دار و ندارمان همین است.

حتماً نباید مصیبتی از راه برسد که یادمان بیاورد در این دنیا تنها هستیم و وقت مصیبت به شانه هم محتاجیم برای گریه کردند.

به دست هم محتاجیم برای دوباره از زمین برخاستن.