عکاسان خبری؛ سوژه فراموش شده جهان رسانه

کنار دیوار ایستاد، رد گلوله ها روی دیوار مانده بود، سرباز نظامی آمریکایی دستش را گذاشته بود روی ماشه و آماده شلیک بود، بوی دود و لاستیک سوخته از دوردست ها می آمد، - لنز دوربین اش را تمیز کرد، صدای ناله کسی از دورترها توجهش را جلب کرد، از جنگ بدش می آمد، از کشته شدن آدم ها، از اینکه دست به دوربین اش می برد و چهره زشت جنگ را به تصویر می کشید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، با همین دوربین تصویر زنی را گرفته بود که نوزاد چند ماهه اش را دفن می کرد.

ناخن های زن خاک را پس می زدند و او عکس می گرفت تا با هر بار پس رفتن لایه های خاک، تصویر زشت جنگ بیشتر آشکار شود.

خواسته بود دوربین را کنار بگذارد و برود به کمک دست های لرزان زن، اما ماشه را کشیده بود و با اسلحه اش پشت سر هم عکس گرفته بود.

این بار هم دست به ماشه برد.

کودکی از دور شروع کرد به دویدن.

سرباز تفنگش را بغل کرده بود و زل زده بود به پسرک که داشت وسط خیابان می دوید.

چیک چیک .

باید حقایق را به همه نشان می داد.

روز جهانی عکاسی با همه موافقت ها و مخالفت هایش در مورد این روز به پایان رسیده است و امسال نیز سیل تبریک ها و رویدادها به مناسبت این روز با شور و حرارت خاصی انجام شد و حالا زمان آن رسیده است تا عکاس با آن دوربین همیشه همراهش به باد فراموشی سپرده شود و روز از نو و روزی از نو.