روایت یک خبرنگار از گفت و گو با یک غسال در مرده شورخانه گفت و گوی خواندنی با یک مرده شور!/ مهمانان از خوردن غذای ما خودداری می کنند!

«مرده شور خانه» ؛ این واژه ای است که حس خوبی در شما ایجاد نمی کند؛جایی که پای همه ما روزی به آن جا باز خواهد شد.

خاطرات جذاب یک غسال که از عالم مردگان خبر می دهد سوژه امروز خبرنگار فارس است.

- گفت و گوی خواندنی با یک مرده شور!/ مهمانان از خوردن غذای ما خودداری می کنند! مرده شور خانه ؛ این واژه ای است که حس خوبی در شما ایجاد نمی کند؛جایی که پای همه ما روزی به آن جا باز خواهد شد.

خاطرات جذاب یک غسال که از عالم مردگان خبر می دهد سوژه امروز خبرنگار فارس است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از زنجان؛ صدای جیغ و ناله می آید؛ اما زن با آرامش و متبسم کارش را انجام می دهد؛ پیرزن در حال آماده شدن است؛ اما من کمی ترسیده هاج و واج به او چشم دوخته ام.

هوا گرم است؛ اما عرق سردی بر پیشانی ام نشسته و دست هایم از ترس یخ زده است؛ بوی ترش کافور با دم و نم گرم آب همه جا را فرا گرفته است.

بوی ماندگی جنازه مثل پتکی است که تو را بیدار می کند؛ بیداری از نوع اینکه همه ما مسافریم.

همه اینجا مسافرند؛ اما نه قطاری سوت می زند و نه چمدانی پیاده می شود؛ در اینجا اما بقچه های هفت تکه چلوار با آیات قرآنی توشه راه مسافران می شود.

درست است؛ اینجا ایستگاه آخر است؛ بهتر بگویم ایستگاه آخرت است و همه مسافرند؛ مسافران امروز هفت نفر بیشتر نیستند و زنان ومردانی که اینجا مشغولند؛ ب�