به شهادت اشک چشم پیرمادران خوزستان

خوزستان مقاوم، خوزستان پُر درد، خوزستان سرشار از زخم های کهنه است اما خوزستان عاشق، خوزستان شیدا، خوزستان متحد و شیفته خورشید است.

غبار دشت های بی بوته نتوانسته بر آینه دل های روشن خوزستان خاک پاشی کند.

- گرد ناملایمتی ها نتوانسته چهره حضرت نور را پیش آن ها تاریک کند.

اینها بخشی از نوشتاری است که توکلیان از خادمان کاروان زیر سایه خورشید از سفر این کاروان به خوزستان در اختیار ایسنا قرار داده است.

اهواز از نگاه دور از پنجره هواپیما زرق وبرق پایتخت را ندارد اما تا چشم به چشم هایشان باز می کنی چهره هایی می بینی که طراوتِ صداقت و خلوص در آن موج می زند.

فرقی نمی کند دشداشه پوشیده باشند و عبا بر دوش انداخته باشند یا کلاه نمدی بر سر داشته باشند و چوقا و شال و شلوار سیاه بر تن کرده باشند.

مردان خوزستان چه عرب، چه فارس، چه بختیاری، همه اعضای یک پیکرند که اتحاد را نه در شعار، بلکه در عمل نشان می دهند.

خوزستان مثل گلدان لب پنجره پُر ترک هست، گُرده خوزستان جای زخم خنجر دشمنان هست، خوزستان تشنه قطره های آب هست.

خوزستان تمام این ها هست و اما فقط این نیست.

داستان کرب وبلا از پای پله های هواپیما تا سالن انتظار فرودگاه، از فرودگاه تا مسجد، از اهواز تا اندیمشک فرقی نمی کند، خوزستان یکپارچه افتخار است.