محسن صابر دعوای برجامی و تعیین نرخ اروپا

این روزها دولتمردان در حال مذاکره با کشورهای اروپایی هستند که روزگاری به طمع بهره برداری از مواهب برجام سراسیمه وارد ایران شده بودند و اکنون در حال بستن چمدانهایشان و ترک کشور هستند.

- حکایت برجام بیشتر شبیه ضرب المثلی است که می گوید "هم چوب را خوردیم، هم پیاز را و هم پول را دادیم".

در طول تاریخ نمونه های فراوانی از خوش قولی و خوش بینی ما ایرانی ها دیده می شود که باعث تجزیه کشور و یا دست اندازی غربی ها به منافع ملی مان شده است.

در برجام هم طرف ایرانی صادقانه مذاکره و وفای به عهد کرد؛ تا جایی که دولت در تخریب و از کاراندازی رآکتور اراک و عدم قرارداد با طرف چینی- آمریکایی برای بازطراحی اراک و.

برای بدعهدی های آمریکا، پیش بینی لازم را نکرد.

لذا این کوتاهی و غفلت، باعث زیاده خواهی طرف غربی شد تا جایی که پیش شرطهای ذیل را به عنوان شروط اصلی مذاکره و ماندن در برجام مطرح نمودند؛ 1- اجازه بازدید از مراکز نظامی به بازرسان خارجی داده شود.

2- برد موشک های ایران به 600 تا 700 کیلومتر محدود و از طراحی و ساخت موشک های بالستیک و قاره پیما ایران منع شود.

3- سپاه پاسداران از سوی دولت تحت محدودیت های اقتصادی قرار گیرد و از فعالیت اقتصادی منع شود.