مروری بر «مصادره» از سه زاویه/ قصه زوال و حکایت توهم

شاید هیچ فیلمی به خوبی «مصادره» نمی توانست توهمِ رخنه کرده در ذهن مخالفین ِ فرتوت و خرفتِ جمهوری اسلامی را برای مخاطب عام روایت کند.

 شاید هیچ فیلمی به خوبی «مصادره» نمی توانست خطر «نفوذ» را تبیین کند.

- شاید هیچ فیلمی به خوبی مصادره نمی توانست توهمِ رخنه کرده در ذهن مخالفین ِ فرتوت و خرفتِ جمهوری اسلامی را برای مخاطب عام روایت کند.

 شاید هیچ فیلمی به خوبی مصادره نمی توانست خطر نفوذ را تبیین کند.

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو-محمدصالح سلطانی؛ روایت یک زوال.

این شاید بهترین توصیف برای مصادره باشد.

اولین فیلم مهران احمدی، یکی از جنجالی ترین فیلم های جشنواره فجر36 و پرفروش ترین فیلم اکران نوروز97 سینمای ایران شد.

فیلمی که با اتکا به حضور رضا عطاران و البته تابوشکنی های کم سابقه اش، توانست بیش از 11 میلیارد تومان فروش داشته باشد.

حالا که تقریباً سفره اکران نوروزی جمع شده و مصادره بیشترین سهم را از این سفره برداشته، فرصت خوبی است تا این کمدیِ سیاسی را از زوایای مختلف واکاوی کنیم.

یک تصویر بی پروا مصادره از یک زاویه، صرفاً یک فیلم کمدی است.

فیلمی متعلق به جریان بدنه ی سینمای ایران که به رسم اکثرِ فیلم های پرفروش این چند سال، از فرمولِ رضا عطاران+ شوخی های جنسی استفاده کرده.