داوود کیانی، زهره خان محمدی سیاست خاورمیانه ای روسیه از 2015-2011

در این نوشتار تلاش بر این است تا با بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی و بر مبنای نظریه �واقع گرایی تهاجمی� به تبیین اهمیت حضور روسیه در صحنه خاورمیانه به ویژه پس از خیزش های مردمی پرداخته شود.

- چکیده تحولات منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا از سال 2011 (وقوع انقلاب­های عربی) تا سال 2015 (اوج بحران در سوریه) فصل جدیدی از سیاست خاورمیانه ­ای بازیگران فرامنطقه­ ای از جمله روسیه را رقم زد.

پیوندهای دیرینه مسکو با منطقه و تمایل آن به ایفای نقش بیشتر در معادلات بین­المللی سبب شد تا سیاست جدیدی در راستای تحقق منافع کرملین به کار گرفته شود.

حضور غیرفعال در تونس و مصر به همراهی روسیه با غرب در صحنه لیبی منجر شد که هرچند غافل­گیری مسکو را به دنبال داشت؛ اما ادامه این روندها به سمت خاورمیانه، موجب نگرانی این کشور از جهت­گیری­ های آتی و تسری آن به محیط امنیتی روسیه در جمهوری­ های اتحاد شوروی شد.

این مسئله زمینه ایفای نقش هرچه فعال تر مسکو در منطقه را ایجاد کرد.

در حالی­که پیش از وقوع انقلاب­ های عربی، کارگزاران روس با حفظ فاصله مناسب بر تأمین و حفظ منافع خویش در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا تلاش می کردند و علاقه­ای برای مداخله در امور بازیگران منطقه از خود بروز نمی­دادند.