کارگردان فیلم «اِو»: سینمای ایران وقتی زیباست که همه ایران را نشان بدهد/ بازخوردها فراتر از پیش‎بینی بود

وقتی بازخوردهای فیلم را می بینم که به زبان خودم –ترکی- است و از همان دنیایی است که من در آن زندگی می کنم باورم به این راه قوی تر می شود و تصمیم من هم جدی تر که با دوستان شهرستانی صحبت کنم تا در شهر خودشان فیلم بسازند.

- آقای یوسفی نژاد چه شد که برای ساخت اولین فیلم بلند سینمایی تان به فکر طرح چنین موضوع و فضایی رسیدید؟ داستانی که از مرگ شروع می شد و فضای تلخی دارد و تا حدی می تواند برای کسی که می خواهد با اولین فیلمش در بین مخاطب سینما شناخته شود به نوعی ریسک به حساب می آید؟ من سال ها سابقه مستند سازی دارم و شکل گیری چنین داستان و نحوه روایتی به تجربه چنین سال ها بر می گردد و باعث شد لحن فیلم و قصه تا جایی که امکان داشت چه در روایت و چه در نحوه بازی گرفتن ها مستند گونه باشد.

اما من تجربه کاری مهم تری هم داشتم و آن هم کار کردن در تلویزیون بود.

رسانه ای که چهارچوب ها و تعریف هایی دارد که طبیعتا اجازه نمی دهد فیلمساز کاملا بتواند خودش باشد بنابراین همیشه دوست داشتم فیلمی بسازم که به خودم و دنیای شخصی و فیلمسازی که دارم نزدیک تر باشد.

همین شد که کلید واقعی و ایده درونی فیلم از همین فکر رقم خورد و باعث شد داستانی از آدم هایی داشته باشم که به اقتضای زمانه ای که در آن قرار گرفته اند نمی توانند خودشان باشند.