تو می مانی و دیوارهای فرو ریخته پر از خاطره....

وزیر رفاه در یادداشتی که بیشتر به دلنوشته می ماند، ضمن اشاره به اقدامات انجام شده در سفرش به مناطق زلزله زده غرب کشور از حال و هوای مردم این مناطق همچنین از خاطراتش از زلزله بویین زهرا می گوید.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، علی ربیعی در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران قرار داده،آورده است: به خاطر می آورم پنج ساله بودم که تهران،شبانه لرزید.

همه سراسیمه به خیابان ها هجوم آوردند.

مردم با التهاب و دلهره، پتوها و تشک ها را به خیابان آورده بودند و در پناه فضای باز به انتظار شنیدن خبری تازه بودند.

مشهدی عباس بنا - همسایه کناریمان- برخلاف عرف همیشگی که تنها در شبهای ماه رمضان، رادیو ترانزیستوری بزرگش را پشت پنجره می گذاشت تا مردم محل از زمان اذان صبح و افطار باخبر شوند، صدای رادیو را در پنجره رو به خیابان زیاد کرده بود و مردم با نگرانی اخبار زلزله را پیگیری می کردند.

محله پرجمعیت جوادیه، چنین ازدحام شبانه ای به خود ندیده بود اما در دنیای کودکانه من، این حادثه نوعی هیجان و تفریح بود.

درکی از آنچه که پیش آمده نداشتم.

صبح فردای آن روز، دیدم که پدر و مادرم با چه نگرانی و استیصالی با قرض کردن اندکی پول از همسایه ها و تهیه مقداری آذوقه آماده سفر شدند.