سلمان بهجتی اردکانی، اکبر میرسپاه اطلاق گرایی اخلاقی از دیدگاه علامه طباطبایی

هدف این مقاله، اثبات اطلاق اخلاق بنا بر آثار علامه است.

در این راستا به توصیف مفاهیم اخلاقی الزامی و ارزشی و تحلیل فلسفی آنها پرداخته ایم.

- چکیده برخی محققان در اینکه علامه طباطبایی اخلاق را مطلق بداند، روا داشته اند.

هدف این مقاله، اثبات اطلاق اخلاق بنا بر آثار علامه است.

در این راستا به توصیف مفاهیم اخلاقی الزامی و ارزشی و تحلیل فلسفی آنها پرداخته ایم.

در حیطه مفاهیم الزامی، نشان خواهیم داد که الزامات اخلاقی در عین اعتباری بودن، مبتنی بر واقعیات اند و ظرفیت تأمین اطلاق و جاودانگی اخلاق را دارند.

در قلمرو مفاهیم ارزشی، ضمن اشاره به دو تعریف علامه از حسن و قبح، مشخص کرده ایم که یکی از آنها خارج از قلمرو حکمت عملی است و لذا بحث درباره آن برای اثبات یا رد اطلاق، بی فایده است.

تعریف دیگر که ملائمت و منافرت با غایت مقصوده است، مبین رابطه فلسفی ضرورت بالقیاس و مستلزم اطلاق اخلاق می باشد.

کلیدواژه ها: علامه طباطبایی، اطلاق، نسبیت، اعتباریات، حسن و قبح، باید و نباید.

نویسندگان: سلمان بهجتی اردکانی / دانش آموخته سطح سه حوزه علمیه قم اکبر میرسپاه / استادیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره دو فصلنامه معرفت اخلاقی - سال ششم، شماره 18، پاییز و زمستان 1394.