چیستی فتنه تکفیر و حکم فقهی آن - بخش دوم و پایانی دیدگاه فقهای امامیه در قتال با اهل فتنه تکفیر

پژوهش پیش رو در باره فتنه تکفیر است که از مهمترین مسائل روز جهان اسلام به شمار می آید.

- " دیدگاه فقهای امامیه و اهل سنت در باره فتنه گران تکفیر الف) عدم جواز تکفیر تکفیر و نسبت کفر و کافر به فرقه ای از مسلمانان، بسیار خطرناک است و بزرگان مذاهب از آن جلوگیری کردند.

نووی از علمای اهل سنت می نویسد: اعلم أن مذهب أهل الحق: أنه لایکفر أحد من اهل القبله بذنب و لایکفر أهل الاهواء والبدع الخوارج و المعتزله وغیرهم، وإن من جحد ما یعلم من دین الاسلام ضروره حکم بردته و کفره (مسلم نیشابوری، بی تا، ج1، ص15).

نظر صحیح این است که هیچ کس از اهل قبله تکفیر نمی شود؛ چنانکه تکفیر فرقه های انحرافی نیز جایز نمی باشد، فقط کسی که ضروریات دین را انکار کند کافر است.

سایر فقهای مذاهب اهل سنت این نظر را پذیرفته اند (رجبی، 1388، ص255).

ابن عابدین می نویسد: .

و تکفیر اهل القبله من المبتدعین فلانکفرهم مالم ینکروا ضروریا من الضروریات الدین (ابن عابدین، 1423ق، ج6 ، ص398).

بدین جهت، فقهای مذاهب، تکفیر هیچ یک از اهل قبله را جایز نمی دانند؛ هرچند با یکدیگر در مسائل غیر ضروری دین اختلاف داشته باشند.

در عقاید طحاوی آمده است: و نسمی اهل قبلتنا مسلمین مومنین ماداموا بما جاء به النبی(ص) معترفین، قال(ص) من صلی صلاتنا و استقبل قبلتنا و أکل ذبیحتنا فهو ال�