اصلاحاتی که به شکست منتهی می شود

یادداشت/ امیر جعفرزاده - مدرس دانشگاه و پژوهشگر اقتصادی درباره اصلاح سیستم بانکی باید بدانیم هر فعالیت و عملی که تک بعدی باشد و فقط قسمتی از مسائل بانکداری ما را شامل شود حتما محکوم به شکست است.

اکنون رویکرد بانک مرکزی به همین ترتیب است و فقط در هر دوره به بخشی از مشکلات نظام بانکی رسیدگی می کند، در صورتی که سیستم بانکی در ایران نیاز دارد که به صورت توامان در چند پروژه و چند گام اصلاح شود.

اکنون طبق آمارها 1100 هزار میلیارد تومان (1100 تریلیون تومان) سپرده بانکی وجود دارد.

اگر در نظر بگیریم که به طور میانگین امسال 18 درصد سود سپرده به آنها پرداخت می شود، بانک ها باید حدود 200 هزار میلیارد تومان سود به سپرده گذاران پرداخت کنند.

نکته اینجاست که این 200 هزار میلیارد تومان از کجا باید تامین شود؟ از سوی دیگر طبق اطلاعات موجود دولت 219 هزار میلیارد تومان بدهی به بانک ها دارد و 91 هزار میلیارد تومان تسهیلات غیرجاری بانک هاست.

از سوی دیگر بخشی از دارایی بانک ها در قالب شرکت هایی که سود نمی دهند و توانایی پرداخت آن را ندارند، منجمد است.

حدود 30 تا 70 درصد دارایی بانک ها فریز است که اگر همان 30 درصد را لحاظ کنیم، به این معنی است که 300 هزار میلیارد تومان دارایی منجمد وجود دارد.