ریحانه شایسته، سید مرتضی شاهرودی هوش معنوی؛ مولفه ها و مبانی آن در حکمت متعالیه

این بررسی نشان می دهد که با توجه به دستگاه فکری ملاصدرا، سازه هوش معنوی در قالبی واقعی تر و موثرتر قابل تعبیه است.

- چکیده هوش معنوی در سال های اخیر از جمله سازه های مورد توجه در روان شناسی محسوب می شود.

از دست دادن امید به زندگی و احساس یاس و ناکامی در انسان های عصر تکنولوژی، روان شناسان را به شناسایی سازه ای راهگشا برای انسان واداشت که به هوش معنوی یا وجودی معروف است که بالاترین سطح هوشی و قوی ترین نوع سازگاری فرد با محیط محسوب می شود.

از طرفی معنویت یکی از ارکان مهم فلسفه صدرا محسوب می شود و گرچه اصطلاح هوش معنوی در حکمت متعالیه به کار نرفته است، اما می توان این سازه مهم، ویژگی ها و مولفه ها، مبانی و ساختار اصلی و موانع رشد آن را از دیدگاه ملاصدرا استخراج کرد.

این بررسی نشان می دهد که با توجه به دستگاه فکری ملاصدرا، سازه هوش معنوی در قالبی واقعی تر و موثرتر قابل تعبیه است، به صورتی که نه تنها هر انسانی با تقویت این هوش به معیارهای مورد توجه روان شاسان برای یک انسان سالم نزدیک می شود، بلکه انسان را به حقیقت خود یعنی تبدیل شدن به انسان کامل کمک می کند.

کلیدواژه ها: ملاصدرا؛ هوش معنوی؛ معنویت؛ هوش؛ روان شناسی نویسندگان: ریحانه شایسته: دانش آموخته دکترای حکمت متعالیه دانشگاه فردوسی مشهد سید مرتضی شاهرودی: استاد گروه فلسفه دا