علی کارگر فناوری های نوین در خدمت دموکراسی

جریانات سیاسی می توانند ضمن سازماندهی مردم در جریان مطبوع خود، خواسته های آنها را تجمیع و نمایندگی کنند و با برگزاری انتخابات های متعدد درون جریانی و درون حزبی هم نخبگان کارآمد را کشف کنند و هم سازو کار رسیدن به وحدت را در جامعه نهادینه کنند.

- یکی از الزامات نظام های مردم سالار و دموکرات حضور و نقش مردم در فعالیت های سیاسی می باشد.

در ادبیات اندیشمندان علوم سیاسی دو نوع دموکراسی قابل تعریف است، دموکراسی مستقیم و دموکراسی غیر مستقیم.

منظور از دموکراسی مستقیم حضور مستقیم مردم در فرآیند تصمیم گیری است که با امکانات ارتباطی قرون گذشته فقط در جوامع کوچک و ابتدایی امکان تحقق داشت.

امروزه در کشور سوییس به نوعی محدود دموکراسی مستقیم وجود دارد.

دموکراسی غیرمستقیم را می توان حکومت نمایندگان مردم یا حکومت تعدادی از گروه های برگزیده دانست.

غالب دموکراسی های امروز از این نوع هستند.

پیشرفت تکنولوژی و حذف محدودیت زمان و مکان در ارتباطات باعث شده است گروه ها و شبکه های مجازی به راحتی شکل گرفته و در حوزه های مختلف و از جمله سیاسی به ایفای نقش بپردازند.

این تحول در ساختار اجتماعی ایران و جهان در حالی رخ داده است که کشور ما در نهادینه سازی مردم سالاری دینی با مشکلات عدیده ای روبروست.