بررسی مسئله ازخودبیگانگی از دیدگاه ملاصدرا - بخش اول تبیین و تحلیل ازخودبیگانگی

این مقاله درصدد است به مسئله ازخودبیگانگی از دیدگاه ملاصدرا بپردازد.

هرچند ملاصدرا از اصطلاح �ازخودبیگانگی� به صراحت نام نبرده، اما اصطلاحات معادلی مانند خودفراموشی، - ناخودشناسی و غفلت از خویشتن در آثار وی یافت می شود.

چکیده این مقاله درصدد است به مسئله ازخودبیگانگی از دیدگاه ملاصدرا بپردازد.

هرچند ملاصدرا از اصطلاح ازخودبیگانگی به صراحت نام نبرده، اما اصطلاحات معادلی مانند خودفراموشی، ناخودشناسی و غفلت از خویشتن در آثار وی یافت می شود.

با تحلیل سخنان ملاصدرا در مباحث قوس نزول و صعود، بازگشت به اصل، غفلت از خود عقلی، مراتب قوای انسانی و تناسخ ملکوتی می توان ازخودبیگانگی را استنباط کرد.

ملاصدرا در حکمت متعالیه، درصدد تعالی و تکامل انسان است.

غایت انسان شناسی ملاصدرا علامت گذاری راه و مسیر کمال انسان است تا آدمی به نهایت کمال وجودی خود برسد و آن، همان سعادت انسان و حیات مطلوب اوست.

حال اگر انسان به معرفت نفس نائل نگردد و طریق تهذیب نفس پیشه نکند، در مسیر کمال قرار نمی گیرد، بلکه روز به روز از خویشتن خویش فاصله گرفته و با خود بیگانه می شود و در نتیجه پیامدهای ناگوار فراوانی در پی خواهد داشت.

بنابراین سعی شد با تکیه بر افکار صدرالمتألهین، ضمن بررسی پیامدها و علل ازخودبیگانگی، راهکارهای رفع آن نیز بیان شود.