دموکراسی اصولی در آرای استاد مطهری - بخش دوم و پایانی دموکراسی اصولی؛ روایتی از مردم سالاری دینی

هدف نوشتار حاضر آن است که زمینه های نظری، مستعد و پشتیبان از آرای اندیشه وران جریان اسلام گرای پیش از انقلاب اسلامی را عرضه کند تا در تقویت نظری الگوی مردم سالاری دینی به کار آید.

- " امامت، اصل حکومت در اندیشه استاد مطهری، مدل مطلوب حکومت امامت است.

درعین حال شأن امامت قابل فروکاستن به ریاست عامه نیست.

امامت در نزد وی تالیِ مقام نبوت است (مطهری، م.

آ.

ج4، 1389: 748).

او برای پیامبر سه شأن قائل است: دریافت و ابلاغ وحی، قضاوت و ریاست عامه به معنای ریاست و رهبری اجتماع مسلمین، سائس و مدیر اجتماع بودن (مطهری، م.

آ، ج4، 1389: 714).

پیامبر اکرم(ص) به حکم نبوت، مقام زعامت سیاسی را هم داراست، و این مسئله را نمی توان به شورا و یا رأی مردم تقلیل داد.

مطهری هر سه شأن پیامبر یعنی تبیین دین (غیر از دریافت وحی)، قضاوت و حکومت را برای امامت نیز قائل است.

سه شأن امامت در بیان مطهری عبارت اند از: مرجعیت دینی، ولایت معنوی و رهبری سیاسی و اجتماعی (مطهری، م.

آ.

ج4، 1389: 721).

مسئله ولایت در شیعه به معنی حجّت زمان است که وَلَوْ لَا الْحُجَّهُ لَساخَتِ الْارْضُ بِاهْلِها ؛ یعنی هیچ وقت نبوده و نخواهد بود که زمین از یک انسان کامل خالی باشد؛ امام دارای چنین روح کلی است.