مصائب کودکان کارگری که تنها زندگی می کنند

نزدیک بود از تشنگی بمیریم.

این قصه سه ماه پیش است که پدرش او را دوباره به ایران فرستاد با چند نفر از اقوامشان که هیچ کدام از مرز ایران نگذشتند و بعد از تیراندازی و فرار دستگیر شدند.

- محمد می گوید: نزدیک بود از تشنگی بمیریم.

این قصه سه ماه پیش است که پدرش او را دوباره به ایران فرستاد با چند نفر از اقوامشان که هیچ کدام از مرز ایران نگذشتند و بعد از تیراندازی و فرار دستگیر شدند.

کسی که او را به همراه چند بچه دیگر از زاهدان به تهران آورد، فراموش کرده بود برایشان آب بخرد.

بعد از پیاده روی های طولانی، یک لیوان آب به قیمت 15 هزار تومان به آنها فروخت.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه شهروند افزود: محمد حالا 12 ساله است و نخستین بار دو سال ونیم قبل با پدرش برای کار به ایران آمد، کار در مغازه لوازم یدکی.

محمد دو سال تمام مادرش را ندید و یک روز صبح نتوانست از جایش بلند شود، دست ها و پاهایش از کار افتادند و دکترها هیچ تشخیصی برای بیماری اش ندادند.

سه هفته در بیمارستان خوابید، پدرش، کارگری روزمزد از کار بیکار شد.

محمد تمام این دو سال فقط خواب مادرش را دیده بود.

روانپزشک گفت بیماری اش به خاطر دلتنگی است.

پدرش را راضی کردند او را به افغانستان پیش مادرش برگرداند و 24 ساعت بعد، محمد دوید و فوتبال بازی کرد.