نگاهی به منظومه «دست خون» علی محمد مؤدب/ ماه بر تاریخ تابیده است...

در منظومه نسبتاً بلند «دست خون» راوی اول شخصی است که خاطرات خودش را می کاود و در تعقیب خطی این رخداد ها، سیر فکری و فرهنگی مردم روزگارش را نیز مرور می کند.

- در منظومه نسبتاً بلند دست خون راوی اول شخصی است که خاطرات خودش را می کاود و در تعقیب خطی این رخداد ها، سیر فکری و فرهنگی مردم روزگارش را نیز مرور می کند.

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو -ابوطالب مظفری؛ دست خون نام اثری است از جناب علی محمد مودب شاعر خوب و انسان خوبتر روزگار ما که به تازگی از سوی نشر شهرستان ادب به بازار کتاب عرضه شده است.

قالب شعرها، چارپاره های بهم پیوسته است و خود شاعر آن را شعرـ داستانی بلند نامیده در ادبیات فارسی اما کارهای از این دست، به منظومه مشتهر است.

منظومه سرایی هرچند از گذشته تا امروز، در فرم و محتوا، تغییراتی کرده ولی استون اصلی آن که روایت بلند باشد، تقریبا ثابت مانده.

بنابراین می توان گفت منظومه روایت بلندی است از موضوعی واحد.

روایت رشته ای از رخدادهاست که ارتباط منطقی باهم داشته و از نظر توالی زمانی نیز به هم مربوط هستند.

)تحلیل ساختار روایت در قران، علی معموری) در گذشته، بدنه ای اصلی منظومه های روایی را قصه، شکل می داده ولی هرچه به روزگار معاصر نزدیک شده ایم از وجه داستانی آن ها کاسته شده.