این خانه سیاه است

نابیناست و به همراه فرزند و همسرش در مخروبه ای در روستای ویسمه روزگار می گذراند.

- تنها درآمد این خانواده مبلغ دریافتی از محل یارانه ها و کمک هزینه 70 هزار تومانی بهزیستی است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی- حسین بختیاری به تازگی و از روی اجبار در روستای ویسمه اراک در 30 کیلومتری شهرستان اراک ساکن شده است و در خانه ای قدیمی و مخروبه زندگی می کند.

مشکلات بسیار همچون علف های هرز روییده شده در حیاط این خانه، در جای جای زندگی آنها رشد کرده و این خانواده سه نفره را احاطه کرده اند و راه گریزی برای برون رفت از فراز و نشیب ها برای این خانواده باقی نمانده است.

حسین 33 ساله می گوید: قبل از مهاجرت به این روستا در منطقه باغ خلج - یکی از مناطق محروم و حاشیه نشین اراک - در خانه ای بر روی کوه ساکن بودیم.

خانه را به قیمت 10 میلیون تومان - که حدود چهار میلیون تومان آن توسط بهزیستی و شش میلیون تومان توسط خیری که خود نابینا و بازنشسته بهزیستی بود تامین شد - خریداری کردم.

از کم بینایی تا نابینایی وی با بیان اینکه از کم بینایی به نابینایی رسیده است، با اشاره به مادرزادی بودن کم بینایی اش ادامه می دهد: روزی که از شدت بی پولی و ناتوانی در تهیه مایحتاج همسر و فرزندم به خانه رفتم آنقدر عصبی شدم که بی هوش شدم و زمانی که به هو�