محسن محمدی نفوذ؛ بقای صوری و فروپاشی هویتی

یکی از اصلی ترین دستورکارهای دیپلماسی عمومی ایالات متحده، ایجاد تصویر مثبت و خیرخواه از ایالات متحده در اذهان جهانیان است که این امر در مورد ایران با ظرافت و جدیت بیشتری دنبال می شود و متاسفانه این خط اصلی توسط برخی از غربگرایان در داخل نیز پیگیری می شود.

- ایالات متحده در ابتدای رویارویی با جمهوری اسلامی، طیفی از رویکرهای سخت را در قالب های چون قطع رابطه، حمایت مستقیم از گروه­های برانداز سخت (منافقین، سلطنت­طلبان و .

)، حمایت از تقابل نظامی با ایران و .

را در دستور کار خود قرار داد که در مجموع این رویکردهای سخت را می توان به نوعی رویکرد دوری از ایران نام نهاد.

رویکردهای سخت ایالات متحده در مجموع معطوف به براندازی ساختار و سیستمی به نام جمهوری اسلامی بود و به صورت مستقیم بقای ساخت سیاسی را هدف قرار می داد.

در واقع هر چه از ابتدای شکل گیری جمهوری اسلامی فاصله می گیریم و به نوعی شاهد استحکام یافتن ساخت سیاسی نظام اسلامی هستیم، تقابل غرب و ایالات متحده آمریکا با انقلاب اسلامی نیز از رویکردهای سخت و براندازانه به سوی رویکردهای نرم و استحاله کننده سوق یافته است.

اما نکته ای که باید بدان پرداخت این است که مجموع این رویکردهای سخت و به تعبیری دیگر، راهبرد دوری از ایران ، با وجود تحمیل هزینه های سنگین به ایران، نتوانست