من مثبتم، اچ آی وی مثبت

انگ و ترس و ساختن یک تصویر غیرواقعی از بیماری ایدز از سوی افراد و نهادهای مختلف به ویژه رسانه ها موجب شده مبتلایان به ایدز علاوه بر داشتن رنج بیماری، - وارد بیمارستان اکبرآبادی که می شوی، شلوغی و انتظار آدم هایی که می خواهند کودک تازه متولدشده شان را تحویل بگیرند، بیشتر از همه چیز به چشم می آید.

همه صندلی های انتظار پر است.

روی شیشه پذیرش نوشته شده: برای کسانی که تحت پوشش بیمه سلامت هستند، زایمان به صورت رایگان انجام می شود .

روی تکه کاغذ دیگری هم درباره نحوه گرفتن شناسنامه فرزندان تازه متولدشده توضیحاتی را نوشته اند.

جلوی پذیرش ایستاده ام و منتظرم نوبتم شود.

زن از پشت شیشه نگاهم می کند و در میان ازدحام آدم ها کارم را می پرسد.

خیلی جدی می گویم: من اچ آی وی مثبت هستم.

می خواهم بدانم برای زایمان پذیرشم می کنید یا نه .

چهره مسئول پذیرش تغییر نمی کند.

اما آدم ها آرام آرام از کنارم پراکنده می شوند.

زن متصدی پذیرش می گوید: هفته چندم بارداری هستید؟ بعد از کمی مکث می گویم: چهارماهه ام.

صدای پچ پچه ها و استغفرالله های مداوم را می شنوم.

زن می گوید: بچه از ازدواج شرعیه؟ شناسنامه ام را روی میز می گذارم و فرم را می گیرم.

نامم را می نویسم و برای روز چهارشنبه هفته آینده، وقت معاینه می گذارد و بعد می گوید: خیلی دیر اومدی ها.