زندگی روی دو چرخ

موتور دنیای خودش را دارد، دنیایی روی دو چرخ با یک ویژگی منحصربه فرد، اینکه ویژگی های مثبت دوچرخه و اتومبیل را با هم دارد.

جاگیر نیست، از هر معبر کوچک و بزرگی به راحتی می گذرد، - پیاده رو و خیابان نمی شناسد، ترافیک باشد یا نه فرقی نمی کند، غصه جای پارک نمی خورد، از طرفی زحمت رکاب زدن هم ندارد.

موتور دنیای خودش را دارد با "حقوق" و قوانین نانوشته خاص خودش به خصوص اگر در تهران باشد.

می تواند حالا نه به اندازه نیسان اما به اندازه یک وانت بار بزند، چراغ قرمز را نادیده بگیرد، فاصله ها را کوتاه و سنگینی بار زحمت ترافیک بر دوش تاکسی ها را کم کند.

زمان انتخابات اگر کاندیدایش انتخاب شد یا زمان دربی، تیمش برنده، کارناوال شادی راه بیندازد و رفیق که ترک نشسته شیپور بزند.

ارزان است و کم خرج، اگر حال و هوایت ابری باشد و بخواهی بادی به سر و کله ات بخورد و دست لای موهایت بکشد، یا حوصله راه رفتن نداشته باشی و بخواهی خیابان ها را تنها یا با کسی بگردی یا ساعتی با خانواده ات جایی، نه خیلی دور نه نزدیک، بگذرانی اما وسعت به خرید اتومبیل نرسد و از صف وام خرید خودرو هم جا مانده باشی، می توانی روی موتور حساب کنی، سوار شوی، رفیقت، دوستت، همدمت، همسرت،