المیزان و تحلیل وحی - بخش دوم و پایانی آیا وحی رویای رسولانه است؟

وحی، به علت کوتاهی دست بشر عادی در نیل به آن، در گیرودار تحلیل های گوناگون و گاه غلط افتاده است.

-   2-3-2.

وحی تجلی امر متعین آیات پرشمار قرآن کریم دلالت دارند که قرآن به منزله نمونه ای از وحی الهی نازل شده به پیامبران، از پیش مشخص بوده است (همان، ج3، ص53).

این آیات اشاره دارند که قرآن کریم نسخه نازل شده از قرآنِ موجود در ام الکتاب است (همان، ج18، ص85)، إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتابِ لَدَیْنا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ (زخرف: 4)؛ آیه ای دیگر اشاره دارد که قرآن نازل شده در کتاب مکنون موجود است (ر.

ک.

طباطبایی، بی تا، ج19، ص137ـ138): إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتابٍ مَکْنُونٍ لا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ (واقعه: 80)؛ نیز آمده است که قرآن در لوح محفوظ بوده است (ر.

ک.

طباطبایی، بی تا، ج20، ص254): بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِیدٌ فِی لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ (بروج، 21 و22).

از این آیات استنباط می شود وحی قرآنی، تجلیِ حقیقت متعالی دیگری است که در لوح محفوظ وجود دارد (ر.

ک.

همان، ج18، ص86 و 87؛ ج20، ص378).

بنابراین چنان که در ادامه خواهد آمد طبق این ویژگی وحی، هر تحلیلی که آن را تراوش باطن و ما فی الضمیر پیامبران بداند و یا آن را متأثر از عوامل انسانی بشمارد، نادرست است.