حق وتو در شورای امنیت ابزاری برای منازعه سازی

حق وتو به عنوان ابزار انحصاری پنج کشور عضو دائم شورای امنیت و به عنوان امتیازدهی ویژه، از تجربه ناکامی های جامعه ملل ریشه می گیرد.

شورای امنیت با ساختار فعلی، - حق وتو به عنوان ابزار انحصاری پنج کشور عضو دائم شورای امنیت و به عنوان امتیازدهی ویژه به این کشور­ها از تجربه ناکامی­های جامعه ملل دارد ریشه می­گیرد.

بدین معنی که برای اجتناب از تضاد منافع قدرت های بزرگ و برای اینکه قدرت های بزرگ در چهارچوب سازمانی به نام سازمان ملل و شورای امنیت اقدام کنند و پاسخگو اقدامات خود نیز باشند، حق انحصاری وتو در اختیار آنها قرار گرفته است.

به تعبیری حق در جهت حفظ اعتبار و یکپارچگی سازمان ملل اتخاذ شده است.

این در حالی است که شورای امنیت فعلی به دور از مشکلات جامعه ملل، تنها با ظاهری منسجم، به محلی برای منازعه سازی و مدیریت مخاصمات بدل شده است.

این مسئله نیز ریشه در الویت منافع ملی کشورهای عضو نسبت به اهداف این شورا دارد.

همانطوری که اشاره شد در شورای امنیت سازمان ملل به برخی کشور­های بزرگ به عنوان کشور­های تاثیر گذار در نظام بین­الملل، حق انحصاری و ویژه­ای اهداء شده که حق وتو نامیده می شود.

این کشور­ها با این حق ویژه می توانند تاثیر به سزایی در تصمیمات شورای امنیت داشته باشند.