مذاهب اسلامی و راه تعیین امام - بخش اول امام از طریق انتصاب دست یافتنی است

یکی از اهداف عقلی وشرعی امامت این است که نزاع و اختلاف، از جامعه برطرف و تفاهم یکپارچگی و اخوت دینی، میان مردم سایه گستر شود.

این هدف، از طریق انتصاب دست یافتنی است، - یکی از بحث های کلی امامت، راه تعیین امام است.

در این مقاله، نویسنده به دو بحث عمده در این باره پرداخته است: 1.

بیان عقیده فرقه های مختلف شیعه و سنی 2.

دلائل شیعه امامیه برای عقیده خود.

از میان شیعه، امامیه و کیسانیه و از اهل سنت، بکریه، تنها راه تعیین امام را نص می دانند؛ اما جارودیه، علاوه بر نص، دعوت را نیز از راه های انتخاب می دانند.

عباسیه نیز وراثت را علاوه بر نص، راه دیگری شمرده اند.

اباضیه، راه دیگری برای تعیین امام بیان می کنند و آن، شورا و اتفاق اهل حل و عقد است.

راه بیعت و انتخاب، عقیده همه کسانی است که به وجود نص، معتقد نیستند.

شیعه امامیه، برای اثبات نظریه خود به این دلائل تمسک جسته است: 1.

وجوب عصمت در امام و این که هیچ کس جز خدا، از آن آگاهی ندارد.

2.

لزوم افضلیت امام در همه امور، حتی در تقرب به درگاه الهی که راه شناخت آن، وحی و نص شرعی است.

3.

لزوم علم گسترده امام به همه مسائلی که در حوزه رهبری او است و تشخیص آن، تنها توسط افرادی ممکن است که به وسیله وحی، از این ظرفیت علمی برخوردارند.