به بهانه سوم خرداد میثاق با شهری تب دار

خرمشهر که به دست دشمن افتاد، همه ایرانیان با خود میثاق بستند تا آخرین قطره خون خود، برای بازپس گیری این شهرِ تب دار تلاش کنند.

- " از کرمان، امروز می خواهم قصه بگویم، قصه آدم هایی که خودشان قصه شدند تا آسمان زندگی ما همیشه پُرستاره باشد، آدم هایی که تک تکشان قهرمان هستند، آدم هایی که غیرت و شرفشان اجازه نداد یک شهرِ تب دار، تنها بماند.

آن روز، باران گلوله و ترکش که آمد، نشانه آغاز فصل خون بود و استقامت، همه به پا خاستند، از زن و مرد گرفته تا پیر و جوان، کوچک و بزرگ، خرمشهر میدان جنگ شده بود.

35 روز ایستادگی، آن هم با دست های خالی، شهامتی می خواست که دلیرمردان و شیرزنان خرمشهری به زیبایی آن را به نمایش گذاشتند.

خیلی ها شهید شدند، خیلی ها اسیر و خیلی ها هم آواره، دیگر از کوچه پس کوچه های خرمشهر صدای خنده کودکان نمی آمد، دیگر صدای گام های مردمانش به گوش نمی رسید.

تنها صدای توپ بود و تانک، تنها خرابه به چشم می آمد و نخل های سوخته، تنها دود بود و خمپاره، حالا دیگر خونین شهر به دست دشمن افتاده بود.

کم کم شیران از همه جای ایران به پا خاستند با لباس هایی به رنگ خاک و پیشانی بندهایی به رنگ خون، مکتب عشق فدایی می خواست، پیر و جوان، سپاهی و ارتشی نمی شناخت.