نقد روش شناسی نظریه علمای ابرار

نظریه پرداز در کتاب مکتب در فرآیند تکامل، علی رغم آنکه رویکرد خود را بیان تاریخ فکر دانسته به تحلیل تاریخی اندیشه امامت پرداخته است.

ایشان در این کتاب، - بخش اول چکیده پژوهش حاضر، از طریق بررسی روش شناسی نظریه علمای ابرار در کتاب مکتب در فرآیند تکامل، به نقد آن پرداخته است.

ابتدا با بررسی دقیق مباحث این کتاب و شیوه ارجاع و استدلالی که مؤلف در اثبات نظر خود به کار برده است، تبیینی از روش پژوهش ایشان ارائه و سپس اشکالات روش ایشان بررسی می شود.

مؤلف این کتاب در روش تحقیق خود دچار برخی اشکالات کلّی است که مختص به علم خاصی نیست؛ ازجمله: عدم ذکر مستند در برخی مباحث مهم، تحلیل غیر روش مند، مغالطه در استفاده از منابع، کاربرد معیار غیرمعتبر و عدم تمایز بین اعتقادات امامان و برخی از عوام شیعه.

علاوه بر آن، اشکالاتی در روش شناسی کلامی، حدیثی، تاریخی و رجالی این نظریه مشهود است.

بنابراین روش شناسی این نظریه براساس روش متداول در هرکدام از علوم مذکور بررسی و اشکالات آن تبیین شده است.

نتیجه آنکه، این نظریه از جهت روش تحقیق دچار اشکال است و برآیند درستی به دنبال ندارد.

واژگان کلیدی علمای ابرار، روش شناسی، غلو، تفویض، علم غیب، عصمت، ولایت تکوینی.