نامه توکلی به روحانی درباره مذاکرات لوزان

زحمات طاقت فرسای تیم فرزندان انقلاب از دولت جنابعالی، پس از ماه ها مذاکره سخت همراه با دقت و مقاومت برای تامین حقوق ملت ایران دارد به پایان نزدیک میشود.

تا همین جا عزتمندی ایران اسلامی آشکار است که گروهی 5-6 نفره از ایران در مقابل 30-40 نفر که عموما از نظر سبقت در دیپلماسی از تیم ما پیش اند، حدود یک سال و نیم در حال مذاکره اند و بدون آنکه تسلیم شوند قدرت ادامه چانه زنی دیپلماتیک خویش را نشان داده اند.

برای این نعمت باید سجده شکر به درگاه الهی سایید و قدردان پشتگرمی ها و هدایت های رهبری، حمایت و برنامه ریزی شما و زیرکی و تلاش وزیر امور خارجه و همکارانش بود و سپاسگزار ملت که پشتیبانی اش بسترساز آن همه بوده است.

در این موقعیت خطیر تذکر دو نکته را بسیار حیاتی میدانم گرچه علی القاعده مورد توجه دوستان هست.

1) بیانیه یا هر عنوان دیگری که به نتیجه مذاکرات داده شود، اگر برای ایران الزامی آور باشد بعدا از قبول و اجرای آن گزیری نیست.

این معنا در حقوق بین المللی امری پذیرفته شده است.

به عنوان نمونه میتوان آن را در پیمان وین ملاحظه کرد.

[1] بنابراین مراقبت جدی در این باره حیاتی است، تا خدای ناخواسته از مکر دشمن آسیبی به ایران عزیز نرسد.

2) اصل هفتادوهفتم قانون اساسی مقرر میدارد:"عهدنامه‏ ها، مقاوله‏ نامه‏ ها، قراردادها و مؤافقت‏ نامه‏