طرح نوسازی شالیزارها به کجا رسید؟

چندی است که اجرای طرح الگویی تجهیز و نوسازی شالیزارها با وجود نیاز ضروری شالیزارها و ضرورت تامین امنیت غذایی دچار کش و قوس شده که این امر به نظر کارشناسان جای تامل دارد.

- نقد و نظرهای متفاوتی در زمینه اجرای این طرح ملی وجود دارد و برخی دانشگاهیان و مسئولان می پرسند علت تاخیر در اجرای طرح چیست و چرا برنامه ریزی منسجم از سوی مدیران پیشین بخش کشاورزی برای اجرای این طرح صورت نگرفته است؟ برخی کارشناسان معتقدند طرح تجهیز و نوسازی اراضی نیاز ضروری شالیزارهای کشور بوده ولی در فرآیند اجرای این طرح مهم در ابتدا به مطالعات کارشناسی و برنامه ریزی اصولی نیاز بوده است.

آنان تاکید می کنند برای رسیدن به حداکثر تولید و کاهش هزینه های فرایند تولید کاشت، داشت و برداشت با توجه به کمبود آب، اجرای طرح ملی تجهیز و نوسازی شالیزارها اجتناب ناپذیر است.

اجرای طرح ملی تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری شامل تجمیع و یکپارچه سازی اراضی، تسطیح علمی اراضی، احداث کانال ها و زهکشی های سطحی و ساخت جاده های بین مزارع از ابتدای دهه 70 در ایران آغاز شد و افزایش بازده تولید برنج، مکانیزه کردن کشت، امکان کشت دوم، بهبود حفاظت از آب و خاک، مدیریت و صرفه جویی آب، افزایش بهره وری آبیاری، ارتقای وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه کشاورزان، کاهش سختی کار، کاهش استفاده ا